Dieetwensen in Oostenrijk zijn een opgave. En daar weet ik alles van. Toch kan ik met mijn al mijn dieetwensen bijna overal eten. Ik vertel je hoe ik dat doe.
Toen we 8 jaar geleden naar Oostenrijk verhuisde, was ik zelf vegetarische en mijn zoon was lactose intolerant. Het was 2017 en we liepen tegen van alles aan. Tijdens het skiën kon ik soms alleen maar een apfelstrudl of Kaiserschmarrn eten en bij de bakker in Oostenrijk was geen enkel gebakje voor mijn zoon. Ook desserts in restaurant waren altijd een probleem en met mijn dieetwensen vermeden we het uit eten gaan zoveel mogelijk.
Eten in de bergen: steeds meer bekend met dieetwensen
Gelukkig is er de laatste jaren veel veranderd. Niet alleen in ons dieet, maar ook in Oostenrijk. Of misschien weten wij nu gewoon meer. Maar toen mij vriendin met een combinatie van allergieën met mij op wintersport ging, was er geen enkel probleem. Een veganistische kennis kon eigenlijk ook overal eten en zelfs met mijn KETO dieet (jep, grote verandering voor een vegetariër) maak ik me tegenwoordig nergens zorgen meer over. Ik deel graag mijn tips over hoe wij dit aanpakken.
CHATGTP weet altijd raad
Waar we ook reizen (Frankrijk, Oostenrijk, Italië) ik gebruik standaard CHAT GTP om mij in te lichten over de gerechten op de kaart. Hij vertaald moeiteloos en weet vaak ook wel de belangrijkste ingrediënten te noemen. Soms vraag ik hem zelfs specifiek om dieetadvies (wat past het beste binnen een KETO dieet) of om een bepaalde vraag te vertalen (is de spinazie biologisch). Ik heb gewoon de app op mijn telefoon, maak een foto van de menukaart en stel vervolgens al mijn vragen. Werkt als een trein.
Altijd eigen eten in de tas
Ik ga nergens meer heen zonder eigen voorraad: een kilo schoongemaakte wortelen als snack, een reep pure chocolade, zelf gebrande noten en een drinkfles water. Wanneer vriendinnen met allergieën op bezoek komen, nemen zij zelf wat snacks mee die binnen hun dieet passen. Op sommige plekken in de bergen wordt je met een gluten of granen allergie goed geholpen. Maar vaker niet. En dan zijn er nog alle ‘fouten’ aannames die mensen (waarschijnlijk wereldwijd) maken. Geen granen? Oh, dan krijg je glutenvrij brood. Nou, voor dat geval heb ik dus altijd wat bij me. Vinden ze in restaurants wel wat van, maar daar moet je je dan even overheen zetten.
Vragen wat je nodig hebt
En dan nog iets wat ik vroeger nooit gedurfd had, maar tegenwoordig gewoon doe. Ik benoem niet wat ik niet eet, maar vraag gewoon wat ik wél wil. Ik eet geen suiker, maar vraag rustig om een schaaltje yoghurt of stuk geitenkaas als dessert. Of om de patat bij het hoofdgerecht te vervangen door sla. Of om de gegrilde kip niet te paneren, voor mijn vriendin die lactose intolerant is. Soms krijg je te horen dat het ‘niet kan’ maar veel vaker is er juist heel veel mogelijk. En krijg ik naast mijn schaaltje yoghurt spontaan nog wat vers fruit geserveerd. Vragen is tegenwoordig mijn grootste kracht.
Bonustip: wees heel duidelijk over wat je wel en niet eet
Ik heb het hierboven al een beetje benoemd, maar duidelijkheid is heel belangrijk. Toen ik vertelde dat mijn zoon ‘geen melk mag’ kreeg hij in een restaurant een stuk cake, zonder melk. Maar met boter. Dat was geen fijne nacht voor ons.
Of als ik vertel dat ik geen granen eet, krijg ik vaak genoeg iets van speld meel, of een glutenvrij broodje (wat volgens mij echt niemand wil eten). Maar ja, nog steeds vol met granen natuurlijk.
Het is dus belangrijk om heel specifiek en duidelijk te zijn. En bij een bestelling nogmaals na te vragen of hetgeen je niet mag of niet wil eten er echt niet inzit. In Oostenrijk, Italië en Zwitserland staat dit trouwens vaak ook nog met codes op de kaart aangegeven, dus zoek deze van tevoren vooral even op. Of vraag het gewoon aan Chat, die weet tenslotte bijna alles als het over diëten gaat.
