Valentijnsdag, de dag van de liefde. Wat mij betreft mag het elke dag de dag van de liefde zijn, maar blijkbaar is dit de dag om je mooiste gevoelens te uiten. Geheel in trend zal ik daarom een inkijkje geven in mijn gevoelens voor één van mijn grootste liefdes van de afgelopen jaren: de bergen.
En opeens was het er…
Zoals dat met alle emoties is, is het ook met liefde. Opeens overvalt het je. Ik kan mij nog goed herinneringen hoe de zon mijn woonkamer inscheen als uitnodiging op een koude winterdag om naar buiten te gaan. Mijn werk liep ondertussen een beetje vast. Dus met de gedachte: frisse wind in mijn hoofd, pakte ik mijn langlaufski’s voor een kleine ronde langlaufen op de loipe.
En toen gebeurde het. Op slechts een paar meters afstand van mijn (toenmalige) huis in Oostenrijk overviel de liefde mij. Intens geluk. Gewoon door daar te zien, door wat ik zag. Alles klopte en niks kon mij nog van mijn stuk brengen. Mijn uitzicht op dat moment was zo:
De bergen brengen rust
Waarom dit zo gebeurde? Ik heb geen idee. Het is net zo onverklaarbaar als de liefde die je voelt voor je rimpelige, beetje vieze nieuwgeboren baby. Of de liefde die je voelt (of ooit voelde) voor je partner. Of de liefde voor je hond, neefjes, nichtje, oma of nieuwe huis. Het overvalt je en alles lijkt perfect.
En toch, deze liefde is een blijvende. Want ondanks dat het alweer vijf jaar geleden is dat ik bovenstaand moment beleefde, de liefde is er nog steeds. Wanneer op koude dagen de hemel blauw kleurt. Of op sneeuwrijke dagen de zon even door de wolken prikt. Maar ook in de herfst als ik bovenop een bergtop sta. Of wanneer we met het hele gezin aan een klettersteig aan een bergwand hangen. Ik ervaar met grote regelmaat een intens gelukkig gevoel met diep respect voor de bergen.
Hoe druk de dag ook is, na een uur buiten komt er ruimte en rust. De bergen zijn bijna zes jaar mijn thuis en zou niet anders meer willen.
Jouw liefde voor de bergen?
Vandaag, op de dag van de liefde, sta ik even stil bij deze dankbaarheid. Dankbaarheid voor de eenzaam maar gelukkig moment in bergen. De bergen zijn onze ‘happy place’. En ik ben heel benieuwd hoe dit voor jou is? Heb jij ook een ‘happy place’? Of een andere liefde die zo overweldigend is dat je er vandaag niet omheen kon? We zijn benieuwd naar jullie ervaring!
Wat mooi omschreven! Ik ben nog nooit in de bergen geweest maar ik wil er zeker nog een keer naartoe!
Ik ben ook zo gek op de bergen. Oostenrijk is bij mij favoriet. Vooral in de zomermaanden. Heerlijk tot rust komen 🙂
Bergen is niet mijn ding. Maar je sxhrijft het heel mooi
Heerlijk om even daar op de bergen te genieten van stilte en omgeving.
Woon je ook echt in Oostenrijk? Is mij niet helemaal duidelijk.
Hoi Manon, wij zijn hier na talloze vakanties inderdaad blijven wonen om elke dag van de bergen te genieten 🙂
Ik kan je hier volledig in begrijpen! De natuur en de bergen kunnen zo een mooi impact hebben op ons. Ik hou er echt van.
Wat heb je dat mooi geschreven! Ik heb nooit naar de bergen verlangd, maar zoals jij ze nu beschrijft voel ik het kriebelen. Vooral dat je er tot rust kunt komen spreekt me erg aan. En wat een prachtige plaatjes ook!
Ik vind de bergen ook heerlijk. Het is sowieso zalig om even lekker de natuur in te gaan, weg van de drukte 😉
Ik heb exact hetzelfde gevoel bij de bergen. Ik vind de drukte van de stad heerlijk, maar een paar weken per jaar wil ik door de bergen struinen, genieten van de uitzichten, de stilte, de leegte, de bergweiden, bergtoppen, alles