- Alles voor je actieve vakantie in de bergen

Onverwachte levenslessen op de piste

Maaike Meerman

Laatste update:

Ik heb op latere leeftijd leren skiën. Toen ik 19 was ging ik voor het eerst op wintersport. Maar pas met 22 jaar leerde ik om te skiën. Ik dacht dat ik met mijn 22 jaar een behoorlijke kennis van het leven had. Maar onverwacht leerde ik de daarop volgende jaren op de piste een paar van mijn belangrijke levenslessen.

Lessen die waarschijnlijk iedereen leert op de piste (wanneer je op latere leeftijd leert skiën). Lessen die in je hele leven waardevol zijn.

1. Vallen doet meestal geen pijn

Toch?! Zeker wanneer je begint met skiën ben je bang om te vallen. Je verwacht dat je een been breekt, of een arm. Of stel je voor dat je je rug breekt en nooit meer kan lopen. Vol spanning begon ik met skiën. Knikkende knieën van spanning en angst. Mijn vriend aanschouwde dat, gaf me een flinke duw en daar lag ik. Boos, dat wel. Maar pijn had ik niet.

De daarop volgende dagen viel ik nog ontelbare keren. Maar geen van de keren had ik pijn. Althans, geen pijn die niet met een wijntje of apfelstrudl in de dichtstbijzijnde berghut verholpen kon worden. Vallen doet meestal geen pijn. Zelfs niet aan je ego. Zolang dat ego niet te groot is tenminste 😉

2. Na het vallen moet je opstaan en verder gaan

Ja, het klinkt logisch. Toch bleef ik (net als veel kleine kinderen die net leren skiën) liggen na mijn eerste val. Ik kan niet opstaan! Dat dacht ik op dat moment echt. En soms lig je ook gewoon heel erg pijnlijk of ongemakkelijk na een val. Dan heb je tijd nodig om jezelf eruit te werken, even bij te komen en… na ja, daarna moet je toch weer verder. Over diezelfde piste. En val je misschien nog wel een keer. Accepteren en door.

Veerkracht is alles, net als in het leven.

3. Het is oké als je niet de beste bent

Ik ben een perfectionist. Als ik iets doe, dan doe ik het goed. Vroeger zou ik daar aan toe voegen: en anders doe ik het liever niet. En als ik om me heen kijk, valt het me op dat ik niet bepaald de enige perfectionist ben. Wie is er tegenwoordig eigenlijk geen perfectionist?

Maar goed, met 22 jaar ontdekte ik dat ik niet goed kon skiën. Niet na een uur, niet na een dag. Zelfs niet na een heel jaar doorzetten in een skihal. Pas toen ik dat accepteerde, ontdekte ik het plezier van de wintersport.

Oké, ik was nog steeds niet bepaald talentvol. Maar ik had wel plezier, heel veel plezier. Regelmatig raakte ik gefrustreerd omdat iets niet lukte, omdat andere beter waren of omdat ik andere niet bij kon houden. Maar het heeft mij geleerd dat ik niet altijd de beste hoef te zijn. En nu ik dat kan accepteren is alles nog leuker. Echt waar.

dachstein wandelpad op een zonnige dag

4. Groei (en magie) vinden plaats buiten de comfortzone

Tsja, iets nieuws leren, ergens beter in worden, het gaat zoveel sneller buiten die comfortzone. En als je leert skiën zal je jezelf met enige regelmaat in die zone begeven. Want als je opeens op een buckelpiste belandt, of per ongeluk van de piste afskiet (omdat je te ijdel bent om je bril te dragen) of wel over de zwarte piste heen moet omdat je een verkeerde afslag nam… Dan voel je je niet comfortabel.

Toch voel je na zo’n ervaring op de blauwe of rode piste opeens hoeveel je geleerd hebt op dat moment waarop alles niet comfortabel was. Je staat opeens een stuk beter op bekend terrein. Je merkt dat je techniek beter is. En dat is dus gebeurd op het moment dat je jezelf mega oncomfortabel voelde. Magie…

5. Nieuwe dingen zijn leuk

Ik was een beetje sceptisch. Wintersporten was niks voor mij want ik hou niet van kou. Ik krijg vast een winterdepressie met al die sneeuw. Sportief ben ik eigenlijk nooit geweest. En nog 100 excuses om het niet te doen.

En natuurlijk was het niet altijd en vanaf het begin leuk. Het was hard werken. Soms was het koud (maar van een winterdepressie was geen sprake) en ik bleek best sportief te zijn (al was het hard werken). Maar vooral was het heel leuk om iets nieuws te leren. Ik leerde een nieuwe sport kennen, maar ook heel andere mensen en bijhorende mentaliteit. Andere gewoontes, andere plekken. Eigenlijk een hele nieuwe levensstijl. Ik had het niet willen missen.

Maaike in Zauchensee

Wat wintersport je leert over het leven

Tegenwoordig wintersport ik de hele winter door. Langlaufen, skiën, rodelen, winterwandelen en sneeuwschoenwandelen. Ik probeer iedere winter wat nieuws te doen. En iedere winter ontdekken we (ondertussen als gezin) nieuwe plaatsen.

Ik vind het allemaal leuk, ik geniet, maar ik ben nooit de beste. Ik val nog steeds regelmatig, ik heb nog steeds af en toe les nodig en soms als ik val, overweeg ik om gewoon te blijven liggen.

Afgelopen week zagen we een Nederlandse dame op de piste. Een beginnende skiër. Ze had haar best gedaan om op tijd bij de laatste gondel te komen om met de lift naar beneden te reizen. De dal afdaling zag ze niet zitten. Toen bleek dat ze de laatste gondel op een haar na gemist had, brak ze. Waarschijnlijk had ze er al een lange dag van vallen en opstaan opzitten. Ze riep wanhopig naar haar partner dat deze een taxi moest regelen. Hier en nu. Op de piste. Ze zou geen meter meer skiën. Ze wilde niet, kon niet, was klaar en ging niet meer.

Ik herkende haar wanhoop. Ze was buiten haar comfortzone. Ik voelde zó met haar mee. Maar toen bedacht ik me dat ze maar een haar verwijderd was van groei en magie. Ik vroeg mijn vriend (ex skileraar) haar te helpen. Hij gaf haar wat tips. En hij wees een blauw pad aan wat om de piste heen liep.

De dame reageerde opgelucht. Ze begon heel veel te praten, blij dat ze gehoord werd. Daarna begon ze vol goede moed aan het blauwe pad. We bleven nog even en daalde toen af over de piste. Toen de piste het pad kruiste, kwamen we de dame tegen. Ze had plezier in het skiën en was op weg naar de après ski.

Magisch toch?!

Wat is jouw mooiste les op de piste?

Wij zijn benieuwd naar jouw verhalen. Wat heeft de wintersport jou gebracht? We horen het graag! Want wintersport is zoveel meer dan sport. Het is een manier van leven!

 

 

Ontdek Karinthië

Maaike Meerman

Ik ben gek op bergen, natuur en lekker eten. Eigenlijk ben ik altijd buiten en onderweg. In alle seizoenen, in alle weersomstandigheden en op alle manieren. Het liefst onderneem ik activiteiten met de leukste mensen die ik ken, mijn eigen gezin. Maar ik kan heel erg genieten van een vakantie met vrienden of gewoon helemaal alleen.

De afgelopen jaren heb ik ontelbaar veel avontuurlijke activiteiten ondernomen en outdoorkleding en gear getest. Op bergfamilie.nl deel ik al mijn ervaringen.

Eerder Verschenen

Review: Helly Hansen Odin Stretch – outdoorjas voor herfst en winter

De kerstmarkten van Innsbruck beleven

Ook Interessant

6 gedachten over “Onverwachte levenslessen op de piste”

  1. Heel mooi artikel om te lezen. Herkenbaar, ook al ben ik absoluut geen Wintersport-mens! Denk dat dit voor heel veel verschillende situaties toepasbaar is! Mooie foto’s ook!

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.